Click on the title link to see the HD video on DailyMotion
Sander heeft net het volledige theoriedeel op de KLM flight academy succesvol afgerond en heeft nu vrij tot 22 juni wanneer zijn klas naar de US gaat voor het eerste praktijkdeel. Tijd genoeg dus om met zijn drien een rondje te vliegen.
Het plan is om eerst een paar dagen te gaan skien in Les Trois Vallees en daarna via de Aero 2009 in Friedrichshafen terug te gaan.
Op de heenweg wordt redelijk goed weer voorspelt maar het is toch nog redelijk koud en het is onduidelijk hoever een front boven zuidwest Frankrijk en later een front boven noord Italie onze kant op zullen komen. We kiezen er dan ook niet voor om het VFR veld van Albertville te gebruiken. Alternatieven zijn dan Annecy Meythet (waar we al een keer geweest zijn) en Chambery. Vanaf beide vliegvelden is het ongeveer een uur rijden naar Meribel, vanuit Chambery is het gehele eerste deel snelweg.
Na bestudering van de kaarten kiezen we voor Chambery. Leuk om weer een nieuwe bestemming te proberen en het moet een fantastisch veld zijn, direct aan het meer en omgeven door behoorlijke heuvels.
Op de heenweg zitten Marijke en ik voorin en kan Sander achterin nog even bijkomen van het logo feest van de nacht ervoor in Eelde. De bovenlucht is nog behoorlijk koud (-/-12C rond F100), maar gelukkig kunnen we door een prachtig groot gat in de bewolking rustig naar onze cruise hoogte klimmen.
De route gaat op FL110 richting het meer van Geneve en daar worden we langzaam wat naar beneden geloodst. In de buurt van Chambery is de bewolking broken, en is er ook nog redelijk wat commercial traffic voor ons. Het nulgraden niveau ligt rond 5000 voet, en rondom het meer liggen diverse bergen die nog wat hoger zijn. De holdings waar we achtereenvolgens naar toe gedirigeerd worden moeten dan ook op FL80 of hoger gevlogen worden.
Tevens kun je het vliegveld van Chambery alleen vanuit het noorden naderen, en kun je ook alleen in noordelijke richting weer opstijgen. In verband met het andere verkeer is het dan ook niet zomaar mogelijk ons gewoon op lagere hoogte boven het meer te laten holden of iets dergelijks om het gevaar van icing te omzeilen. Weer iets wat we ons vooraf niet volledig hadden gerealiseerd en wat we aan het referentiekader kunnen toevoegen. Per saldo valt het mee en mogen we zonder noemenswaardige problemen aan de approach beginnen.
Kennelijk is er niet al teveel langzaam IFR verkeer op het vliegveld want de controller wordt erg ongeduldig wanneer we gewoon conform de approach procedure richting het veld vliegen. We kunnen toch echt niet veel harder dan 110-120 knopen in de approach en herinneren haar er toch nog maar een keer aan dat we een eenmotorige DA40 zijn. Niet vreemd overigens dat er niet al te veel GA IFR verkeer is, later blijkt dat 1 landing 180 euro kost (exclusief de parkeerkosten). Volgende keer toch maar weer naar Annecy.
Al snel krijgen we het meer in zicht, met bergen aan beide zijden. We naderen het vliegveld met een behoorlijke tailwind en ook dat is helemaal nieuw voor ons. Door de hoge groundspeed moet de autopiloot immers de neus behoorlijk naar beneden sturen om het ILS glijpad te kunnen vasthouden. Ook met het gas volledig dicht gaan we in eerste instantie veel te hard en om nou te gaan slippen tijdens een ILS approach lijkt ook heel apart. Vervolgens worden we aan herinnerd dat vliegen tussen de bergen echt totaal anders is. Terwijl de wind eigenlijk heel constant is krijgen we net onder de tophoogte van de bergen aan de zijkant een enorme turbulentiestoot en zitten we alledrie met het hoofd tegen de kap.
Wanneer we netjes volgens de procedure de break-off naar links maken voor de circle-to-land zien we dat de 757 die op ons moest wachten nog steeds op de runway staat. Via de radio horen we dat het toestel waarschijnlijk iets in de motoren heeft gezogen en de take-off moet afbreken. We bieden aan het downwindleg alvast maar te extenden en zien het toestel terwijl we op final draaien pogingen doen om de baan via de eerste exit weer te verlaten.
Net op tijd is de baan vrij zodat we gewoon kunnen landen. Parallel zien we de brandweer de Boeing al naderen maar dat blijkt achteraf allemaal mee te vallen. Wel worden we vanwege alle ophef maar even op de B-apron geplaatst naast allerlei leuke jets. Vanwege de wind en het ontbreken van mogelijkheden om het toestel daar aan de grond vast te maken zetten we de Pancake maar op de rem. Dat blijkt achteraf niet echt een handige zet te zijn, maar daarover later meer.
De dame van Herz brengt de sleutel van de huurauto netjes bij het GA platform en binnen 10 minuten na landing zitten we al in de auto op weg naar de sneeuw. Erg ligt meer dan genoeg sneeuw, dus nu alleen nog een beetje mazzel hebben met het weer. Op de eerste dag is het nog behoorlijk mistig op de pistes en net wanneer ik met mijn ski's onder boven op de berg sta wordt ik gebeld door Chambery Airport. De B757 staat inmiddels direct naast onze kleine Pancake en ze kunnen de DA40 niet verzetten omdat de rem er op staat. Of ik maar even meteen naar het vliegveld wil komen om dit op te lossen. Indien de 757 zou gaan taxien zou het waarschijnlijk niet goed aflopen met ons toestelletje. Dan toch maar weer de berg af en terug naar Chambery, Sander blijft nog even met Marijke oefenen op zijn snowboard in de mist.
Wanneer ik op het vliegveld aankom is het inderdaad wel een heel komisch gezicht om de DA40 direct naast een 757 te zien staan. Alleen voor dit plaatje was het het eigenlijk al waard om op en neer te rijden. Terwijl ik het vliegtuig naar de aeroclub Chambery verplaats waar het beter thuis hoort kan ik ook nog mooi zien dat ook grotere vliegtuigen op Chambery bij noordenwind een circle-to-land moeten maken. Gezien hun grotere speed en dus draaicirkel moet dat voor hen toch best een interessante manoeuvre zijn.
Achteraf blijkt dat het helemaal niet nodig is geweest het toestel te verplaatsen. Wanneer we een dag later vertrekken naar Friedrichshafen om het mindere weer voor te zijn staat de 757 er immers nog steeds. In de ochtend hebben we nog heerlijk in het zonnetje kunnen skien maar later die avond dreigt het front boven Italie verder naar het noorden te trekken en kunnen we misschien niet meer weg.
Wordt vervolgd in het volgende blog met de trip naar EDNY en het bezoek aan Aero 2009.
Pancake Airlines Crew is trained by Dwarf Powered Gliders (http://www.dwarf.nl/) and Wings over Holland (http://www.wingsoverholland.nl/). Information on the PH-PCA Diamond DA40 can be found on http://www.pancake-airlines.com/. You can click on the title link to see the HD video on DailyMotion or in the meantime also in HD on Youtube.
Op de beurs zelf zien we niet heel veel nieuwe dingen ten opzichte van 2 jaar geleden. Diamond heeft een forse stand. De DA40 en 42 staan er nu met Austro motoren en de bijbehorende haaienbek. De DA-50 staat er ook, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik daar de toegevoegde waarde ten opzichte van de DA40 niet direct van zie. Dan lijkt de DA-42 eerder voor de hand te liggen omdat die naast de anti-icing dan tenminste ook nog een 2e motor biedt. De DA42 met Austro motoren is echter alleen in aanschaf al 2 keer zo duur als onze DA40 nieuw was, dus daar zie ik ook niet veel particulieren voor gaan. Het model van de D-Jet staat er identiek bij en er heeft zelfs niemand vanuit Canada de moeite genomen om naar de beurs te komen om er iets over te vertellen.
Zowel Sander als ik mogen even in (ieder een verschillende) simulator vliegen. Sander maakt een landing op Friedrichshafen (EDNY) en ik probeer een DA-42 waarvan 1 motor uitvalt in de lucht te houden terwijl Sander en Marijke op de computer achter me 20kt crosswind, 25kg ijs en allerlei ander onheil over me afroepen.
De instructor laat nog even zien wat je met het toestel allemaal kunt (tenminste in een sim).
's-Avonds en vrijdagochtend worden we warm ontvangen door Thomas en Martina. Het is toch echt super dat je in een paar uurtjes zo naar hen toe kunt vliegen. Binnenkort viert zij een speciale verjaardag en ook daar worden we gewoon voor uitgenodigd, ook al wonen ze bijna 1000km bij ons vandaan. We worden al wat bekender daar in de omgeving want op vrijdagochtend stonden we pontificaal in de lokale krant op een foto bij een artikel over de beurs.
Op de terugweg van Friedrichshafen naar Lelystad neemt Sander de RT voor zijn rekening. De reis verloopt op FL80 heel voorspoedig zodat we ruimschoots voordat het weer mistig zou worden weer landen op EHLE.
Posts
