Thursday 3 September 2009

Faraway Bay

Vandaag zijn we vroeg opgestaan om al om 7:00 richting Faraway Bay te vliegen. Het bush camp van Faraway Bay ligt helemaal in the middle of nowhere aan de Timor Sea en je kunt er alleen per vliegtuig komen (of boot met een beetje geduld).

Voor dat we er aankomen vliegen we nog over een paar locaties van de film Australia, onder andere daar waar de "boerderij" van het begin van de film heeft gestaan, onder aan de berg waar opa aboriginal King George bovenop staat.

Ook vliegen we over de King George Falls, die zijn zelfs nu er geen water overheen stroomt nog steeds indrukwekkend. Veel rivieren die in de oceaan uitmonden in de Kimberleys hebben hoge cliff wanden en zien er prachtig uit, ook vanuit de lucht.

Faraway Bay is echt helemaal fantastisch. We landen op een smalle gravelstrip tussen de bomen en rijden vervolgens met Bruce de eigenaar over zijn eigen "Bruce Highway" (een hobbelig zandpad vol bochten) naar het camp.


Het uitzicht vanuit het camp is echt niet normaal en er zijn een stuk of 8 individuele hutjes voor de gasten. De hutjes zelf zijn op zich heel eenvoudig, maar De huisjes hebben een eigen douche (buiten) waar je 's morgens heerlijk in de opkomende zon staat (en 's avonds in de volle maan). Wanneer je rond half zes bij zonsopkomst wakker wordt huppen de skippies voor de open ramen voorbij.

Alles bij elkaar zijn er 18 mensen waarvan 1o betalende gasten en Nick. De volgende dag gaan daar nog 4 van weg ook dus dan is het ook wel te begrijpen dat dit resort net iets duurder is dan de anderen. De kok Sam en zijn vriendinnetje zorgen dan wel drie keer per dag fantastisch voor je (vaak met het eten dat de gasten zelf gevangen hebben), en ook alle dingen die we overdag doen zitten er allemaal bij in.


Daarnaast zijn er dan nog de jonge sea eagle en de gewonde pelican die een van de gasten heeft meegebracht en die niet meer weg te slaan is. Ook die worden dagelijks verzorgd met een luxe sashimi maaltje.

Er is een afslagplaats met een paar kromme golfclubs zodat we nog wat in training kunnen blijven. Wanneer je de paal op het strand raakt krijg je een gratis week vakantie (als Bruce het ziet). Of hij ook al te veel moeite doet om die kant op te kijken verteld het verhaal niet.

We moeten meteen opschieten want de boot wacht al op ons om via de oceaan een paar baaien verder naar Lost City te gaan. De bush man van het camp, Steve, heeft daar allerlei rotstekeningen van meer dan 20.000 jaar oud ontdekt die alleen door op de rotsen te klimmen vanaf het strand bereikbaar zijn. Hoewel die tekeningetjes ons niet bijzonder aanspreken (dat kunnen Roos en Mats binnenkort ook) is het toch wel indrukwekkend om te zien hoe mensen daar al zo lang geleden geleefd hebben.


Vanmiddag is er even niets tot we om half5 gaan sunsetten met champagne. Daarna gaan we de enorme makrelen (bijna anderhalve meter lang) opeten die de andere gasten vanmorgen al gevangen hebben. 1 ervan is niet meer helemaal heel omdat een haai er al aan begon te peuzelen terwijl ze hem aan het binnenhalen waren.

We blijven hier nog 2 nachten slapen dus gaan er nog lekker even van genieten. We hebben hier eindelijk weer internet zodat we ook het blog weer even kunnen bijwerken en ook even met Rud hebben kunnen skypen die vandaag jarig is. Laten we dan ook maar zeggen dat we de champagne van straks uiteraard alleen voor jouw verjaardag drinken. Proost!!

No comments: