Thursday 3 September 2009

Bungle Bungles

Maandag 31 augustus

Het vliegveld van Katherine is voor burgers heel klein, de baan zelf is wel fors omdat die ook gebruikt wordt door de RAAF basis Tindal. Nick staat al op ons te wachten, een vrolijke vent die maar net een paar jaar ouder is als Sander. Hij werkt nu bijna 2 jaar bij Slingair samen met zijn vriendinnetje dat hij op de flight school in New Zeeland heeft leren kennen. Ook hier helpt de crisis niet echt om direct een baan bij de grote airlines te krijgen. Ze zijn allebei wel nog mooi op tijd geweest om hier een baan als charter piloot te krijgen. Volgens mij is hier het hele jaar door relatief veel werk, zelfs in het wet season, en niet alleen met touristen maar ook met bv mijnwerkers voor de Argyle Diamond Mine die moeten worden ingevlogen en zo.

We vliegen met een 210RG waar in principe 6 mensen in kunnen. Ruimte genoeg dus. Het toestel lijkt qua bediening heel veel op de 172's waar wij in de US mee gevlogen hebben. Ook een oud barrel maar het vliegt nog prima. Het eerste uur van de vlucht naar het Bungle Bungle Safari Camp, onze eerste bestemming, is er niet veel te zien. Grote droge vlaktes met niks, dat hebben we al eerder gezien.

Moeilijk om je voor te stellen hoe anders het landschap er uit ziet in het wet season. Nick weet het wel mooi te illustreren wanneer hij vertelt hoe ze toen ze deze kant op verhuisden niet eens in Kununurra konden komen omdat de brug over Victoria River 13 meter onder water stond. Ze zijn toen maar terug naar Darwin gegaan en verder met het vliegtuig. Toen het water weer iets gezakt was is Nick teruggegaan om de auto op te halen en deze keer had hij net geluk. Terwijl hij over de brug reed (weer zo'n 400km van Darwin) stond het water al weer gelijk aan de brug en reed er net een politie auto aan de andere kant van de weg om de brug weer af te sluiten (would have been a bit of a worry mate).
Inmiddels zijn ze een nieuwe (hogere) brug aan het bouwen en als het goed is is die net op tijd klaar voor het nieuwe wet season.

Een stuk verderop krijgen we het grote Lake Argyle in zicht, het grootste man made (stuwdam) meer op het zuidelijk halfrond. Via het meer vliegen we richting de Bungle Bungles, een heel apart gebergte met heuvels in de vorm van bijenkorven. Net ten noorden ervan kun je heel mooi zien hoe verschillende continentale platen in het verleden met elkaar in botsing zijn gekomen, het landschap ziet er uit als een aantal golven in de branding op zee.

Die Bungles zien er ook vanuit het vliegtuig al heel bijzonder uit, maar we zullen ze de komende 2 dagen nog veel beter gaan bekijken. Er is een gravelstrip net voorbij de Bungles waar we landen, en Bruce Wayne Russel staat al met zijn bus klaar om ons op te pikken. De hele bus blijkt voor ons alleen te zijn, dus nu gaan we de rest van de dag op stap met Nick Dundee en Bruce Wayne.

Bruce is de gids en blijkt ook al een heel bijzonder type te zijn. Hij is reporter geweest en ook chief of staff van channel 9 in Sydney. Daarnaast blijkt hij ook 12 jaar in het circus gewerkt te hebben, wat hij kan laten zien door krantenknipsels waar hij op staat terwijl hij door een leeuw in zijn been gebeten wordt. Mooi figuur met prachtige verhalen, en het wordt helemaal interessant wanneer hij 's avonds in het safari camp met de enige andere gasten (engelsen) in discussie gaat over hoe de historie tussen de huidige aussies en de aboriginals nu werkelijk verlopen is.

Maar eerst gaan we nog een behoorlijk stuk wandelen door een aantal gorges in de Bungles. Volgens Bruce is het maximaal 31 graden (als ik zeg dat het warmer is gaat iedereen alleen maar harder puffen) en we drinken liters water om het vol te kunnen houden (blijkt achteraf max 41 graden geweest te zijn). Bruce heeft wel een mooi poedertje voor in het water van Marijke waardoor ze nu geen koppijn krijgt ivm uitdrogingsverschijnselen. Fantastisch mooie wandeling door het droge rivierbed naar Cathedral Gorge waar we luchen in de heel indrukwekkende natuurlijke overkapping aan het einde van de gorge.

Nadat we onze spullen in het tentencamp hebben afgezet is er nog tijd om met een hapje en drankje een stukje verder van de zonsondergang te gaan genieten voordat we weer terug moeten rijden naar het kamp voor het avondeten. Het tentje waar we inzitten is net groot genoeg voor 2 enkele bedden, maar er zijn ook perfecte grote badhokken, feitelijk voor ieder een eigen omdat er maar 7 man overnachten in het kamp (er is plek voor 60).

No comments: