Alaska 2 Float plane lessen

Vanochtend hebben we ieder een kort vluchtje gemaakt naar Kenai Lake om starts en landingen te oefenen. Midden op het meer weer even wisselen. Blijft interessant op het water, je kunt immers niet remmen. Ook moet je de yoke flink blijven trekken om de neus omhoog te houden zodat de floats niet happen zoals bij een catamaran. Zeker direct na de landing anders kun je over de kop gaan. We hebben al een mooie demo video gezien waar een floatplane inderdaad een super zwieper maakt en dan op zijn kop eindigt. 9 voor moeilijkheidsgraad en zeker een 8 voor uitvoering.


Daarna weer even eten, blijft interessant wat voor typetjes je hier tegen komt.


Het docken van het vliegtuig is al een kunst op zich. Je moet goed vooruit plannen waar je terecht wilt komen en hoe je dat gaat doen. Wanneer je de motor uitzet moet je het toestel ongeveer gebruiken als een zeilboot waarbij de krachten op de staart een heel aparte invloed hebben.



Vanmiddag is Marijke even bij gaan slapen en ben ik een uurtje alleen met James geweest. Er kwamen eerst nog wat passanten tussendoor.



Marijke heeft daarom de start en landing op Trail Lake nog wel vast kunnen leggen omdat ze inmiddels weer op was en lekker in het zonnetje kon gaan zitten. Het wordt langzaam al iets lastiger, smalle canyons waar je net kunt draaien en korte denkbeeldige start en landingsbanen.


Na een paar circuitjes en landingen zijn we verder geklommen richting de eerste gletsjers van het Icefield. Het Icefield zelf bewaren we nog even tot we weer samen gaan vliegen.


De eerst indrukken van de gletsjers en de icewalls zijn al prachtig en volgens James wordt het alleen nog maar mooier. Hij neemt het stuur even over zodat ik een paar mooie foto's alvast kan nemen. Die zijn alvast binnen. Marijke wordt uiteraard heel jaloers als ze ziet wat we al gedaan hebben maar haar beurt komt de komende dagen wel.


Morgen gaan we wellicht even wat anders doen, met beide benen op de grond. James moet wat vluchten vanuit Lake Hood bij Anchorage gaan doen. Eventueel kunnen we meevliegen maar ik denk dat we een keertje overslaan. Voor volgende week lijkt er ook beweging te komen in de rates voor een aantal lodges die we hier gezien hebben. De prijzen waren eerst veel te hoog maar daar komt nu echt beweging in. Even afwachten nog.


De eigenaar van de vliegschool, Vern Kingsford, wordt morgen 70 en viert zijn verjaardag in Anchorage. Zal wel rustig zijn op de basis dus. Quite a character zoals ze hier zouden zeggen. Hij heeft al 2 keer prostaatkanker overleeft en is al een keer stevig gecrashed in de bomen na een engine failure. Volgens hem wil God hem niet hebben omdat die de concurrentie niet aan kan....


Sander heeft intussen wel zijn dual gedaan maar is nog niet toegekomen aan de al ingeplande solo's vanwege het weer. Morgenochtend een nieuwe poging.


Karin is ook jarig vandaag (bij jullie al niet meer). We kunnen haar alleen niet bereiken omdat je met de enige provider die je hier in de omgeving hebt geen international calls kunt maken en ook geen sms kunt versturen. Het enige wat werkt is internet en dus skype, msn en mail maar ze heeft het te druk met de taart aansnijden. Toch gefeliciteerd.