Alaska 6 Stonewood Lodge

Tot en met de middag werden we nog lekker verwend in Tutka Bay lodge. James en ik zijn nog een rondje door de baai wezen vliegen, "buzzing" de kayak-ers en de lodge.

Na de lunch zijn we weer vertrokken. Onze bestemming is Stonewood Lodge aan Lake Clark. In principe is dat voornamelijk naar het westen maar we moeten eerst tanken en de eigenaar van het vliegtuig wil niet dat we Cook Inlet oversteken, ook niet met een floatplane. Op zich had dat vandaag wel gekund, want het is bijna windstil en er zijn nauwelijks golven op zee.

We gaan tanken op Kenai airport en dat is op zich al een hele ervaring. Het is een gecontroleerd veld met ATIS en alles erop en eraan. Er zijn 3 runways: 19 Left, 19 Right en 19 Water. Wij landen uiteraard op 19 Water en die ziet er uit als een gewone runway maar dan van water. Marijke vliegt vandaag en kan het al zeker zo goed als ik, terwijl ik al veel meer gevlogen heb.

Opnieuw starten blijkt al een heel stuk lastiger wanneer we mogen backtracken op 19 Water. De wind is toegenomen en dan zie je dat een floatplane toch echt anders werkt dan een normaal vliegtuig. We zijn wat zwaarder met volle tanks en het blijkt dan al lastig om een step taxi te doen. De neus wil niet omlaag en de staart heeft met de wind in de rug direct de neiging om van de wind af te draaien (weathervane). Om hem vervolgens weer de goede kant op te krijgen blijkt niet makkelijk en ook James krijgt het niet voor elkaar (ook omdat we allemaal vergeten het waterroer weer omlaag te doen na de mislukte steptaxi. Het eindigt met een ongeplande "beach-"aktie en dan kan ik mooi de plomp in om hem weer vlot te krijgen.
Daarna spelen we het maar op safe en taxien we gewoon stationair (met roeren naar beneden) tot het begin van de runway.

Eenmaal in de lucht kunnen we direct over een smaller stuk van de Cook Inlet naar het begin van de Lake Clark Pass aan de overkant. De Pass is de toegang tussen de bergen naar het meer, en loopt nog zeker over ruim 60 mile voordat we het meer in zicht krijgen.

Het meer zelf is ook 50 mile lang en is aan de noordkant bijna 1000ft diep. De lodge is in het midden van het meer tegenover Port Alsworth. Wanneer we de lodge vanuit de lucht gevonden hebben vliegen we eerst nog over het dorp aan de overkant. Als het goed is kunnen we daar morgen weer tanken zodat we het in 1 vlucht terug naar Moose Pass kunnen redden.

Stonewood Lodge ligt echt verlaten in een eigen baai. Preston en Stacie wonen daar al ruim 10 jaar en zijn 2 jaar geleden met een enorme verbouwing begonnen.
Je kunt hier alleen per vliegtuig komen, dus dat was niet echt simpel.
Preston begeleid jagers, vissers en fotografen op allerlei trips door heel Alaska en is vaak weken achter elkaar van huis. Het hele huis hangt hier ook vol met beren, moose, kariboe's en allerlei ander wild. Hij heeft ook een eigen vliegtuigje (Piper Cub met enorme wielen eronder) en een stuk gras voor de lodge dat ze als runway aanmerken. Voor ons is het een hobellig stuk grond van 80 stappen van Marijke lang, maar op een of andere manier ziet hij kans hier te landen en op te stijgen.

Stacie is thuis met de kinderen en is er compleet op ingericht om volledig self supporting te zijn. Zelfs in het dorp aan de overkant is er geen winkel, alles moet uit Anchorage worden ingevlogen. Port Alsworth heeft wel een gravel baan en de grootste meubels en bouwmaterialen zijn daar met een DC-6 ingevlogen en vervolgens op een vlot naar de overkant gebracht.

De beren bij Brooks Falls in Katmai schijnen weg te zijn omdat de zalm die in deze periode de rivier opzwemt zo'n beetje klaar schijnen te zijn en de silver salmon pas in september komt. Volgens Stacie zitten er wel nog meer dan genoeg bij Fuller Creek dus daar gaan we morgenochtend maar even kijken voordat we ten zuiden van de Iliamna vulkaan weer naar Cook Inlet en dan weer terug vliegen.